„Troska o broń” – artykuł T. K. Chiba Sensei

„Troska o broń” – artykuł T. K. Chiba Sensei opublikowany w wydawnictwie „Sancho” (1987)

Każda broń ma swój unikalny charakter, temperament i historię. Czyni ją to szczególną jak każdą żyjącą istotę. Jest bardzo trudno skutecznie uczyć się nią posługiwać jeśli ćwiczymy bronią słabą, skręconą czy niewyważoną.

Moją radą dla studentów jest znaleźć sobie broń, która pasuje do dłoni i która pasować będzie do konkretnego, wymaganego rodzaju treningu. Idealnie byłoby znaleźć broń, która wykonana byłaby ręcznie z materiału suszonego w naturalnych warunkach przez co najmniej 3 lata. Jednak jest niezmiernie trudno znaleźć taką broń, ponieważ większość używanych materiałów suszy się w przemysłowych suszarniach i produkuje masowo wykorzystując maszyny. Dlatego obniżenie jakości dostępnej broni jest nie do uniknięcia.

Zależnie od zastosowania dostępne są:
1. Suburi – ciężki i długi bokken używany do ćwiczeń indywidualnych suburi.
2. Kata Bokken – lżejszy i krótszy używany do treningu kata i suburi, które zawierają skomplikowane ruchy. Musi być solidny i dobrze wyważony.
3. Shoto bokken – średniej długości, używany do uniwersalnego treningu. Uczy związku miedzy treningiem z bronią i technik bez broni.
4. Tanto – drewniany nóż.
5. Jo – drewniany kij.

Jak wybrać broń?
Staje się bardzo trudnym wybranie odpowiedniej jakości broni. Należy przestrzegać niżej wymienionych wskazań:

  • Nie wybierać broni, która wydaje się za lekka albo za sucha, ale wybrać tę, która jest ciężka, solidna i twarda.
  • Nie wybierać broni zgiętej, albo skręconej. Należy ją sprawdzić pod światło, przede wszystkim krawędź tnącą i przeciwległą ostrzu. Krawędzie powinny być proste.
  • Najlepszym drewnem jest japoński biały dąb, potem czerwony dąb. Są najlepszą kombinacją twardości i giętkości. Jednak trudne jest znalezienie drzewa dość dużego i z małą ilością gałęzi, ponieważ sęki czynią drewno bezużytecznym.
  • Słoje powinny być jak najbardziej poziome na długości całej broni. Jeśli słoje nie są poziome na całej długości broni i skręcają się przed kissaki – może to oznaczać, że broń złamie się pod wpływem uderzenia. Jest to szczególnie ważne w okolicach monouchi – ostatnich 25 cm głowni. Ciemne, okrągłe znaki są śladami gałęzi, jest to problem w okolicach monouchi i należy tego unikać. Jednak nie ma przeciwwskazań, jeśli te znaki znajdują się na rękojeści.
  • Jo musi mieć poziome słoje na całej swojej długości, należy także unikać jakichkolwiek sęków podczas wyboru tej broni.

Troska o broń:

  • Nie pozwól, żeby broń stała przez dłuższy okres – to najczęstsza przyczyna wygięć i skręceń. Powinna leżeć na stojaku.
  • Używaj kilku takich samych bokkenów. Jeśli stale używasz tego samego w końcu drewno się złamie.
  • Nie wystawiaj jej na bezpośredni wpływ słońca lub wilgoci. Będzie za sucha lub za mokra. Staje się wtedy krucha albo skręcona.
  • Używaj i dotykaj broni tak często jak to możliwe – olej z dłoni ludzkich jest dla niej bardzo dobry. Poza tym poznaje się przez to naturę broni.
  • Jeśli broń się wysusza należy ją lekko naoliwić – olejem dobrym dla drewna, jednak nie powinno się go stosować na rękojeści, która staje się wtedy za śliska.
  • Nie należy broni malować – pomalowane drewno przestaje oddychać a broń staje się za śliska.
  • Jeśli jest wykrzywiona, na skrzywioną część należy skierować strumień pary i poprzez nacisk wyprostować ją.